اكسيد گرافن، ماده اي گرانقيمت و پركاربرد است كه حوزه وسيعي از فني مهندسي تا پزشكي را در بر مي گيرد. گرافن هاي تك لايه و كم لايه را با روش هاي مختلفي مي توان سنتز كرد. فرآيندهاي سنتز را ميتوان در گروه هاي لايه برداري، رسوب گذاري بخار شيميايي (CVD)، تخليه قوس الكتريكي و احياي اكسيد گرافن طبقه بندي كرد. هر كدام از روش ها مزايا و معايب خود را دارند. در ابتدا اكسيد گرافن ضخيم را به روش شيميايي به روش هامر سنتز نمودند كه همچنان از اين روش استفاده مي شود. پس از مدتي اين روش را بهبود دادند و آن را روش اصلاح شده ناميدند. اما همچنان محصول نهايي تك لايه و يا كم لايه نمي شود، و تغييرات دمايي و پروسه سنتز بسيار طولاني و وقت گير نيز مي باشد. در اين اختراع اكسيد گرافن از پيش ماده گرافيت به روش شيميايي و البته تك مرحله اي كه در يك مرحله هم فاصله ي بين لايه ها افزايش مي يابد كه نتيجه آن كاهش نيروي واندروالسي است و هم فرآيند اكسيداسيون بعلت استفاده همزمان از دو اكسيد كننده قوي انجام مي شود. هدف از اين اختراع معرفي روشي ساده، اما بدون تضعيف نمودن ساير خواص و ويژگي ها براي توليد در حجم بالا است. برخلاف ساير روش هاي ساخت، در اين روش نياز به حضور مداوم در مدت زمان سنتز براي ايجاد تغييرات دمايي نمي باشد. در اين روش تعداد لايه هاي محصول نهايي 4 تا 7 لايه و فضاي بين لايه اي نيز تا 8 آنگستروم افزايش و ضخامت لايه ها نيز 0/5 تا 5 نانو متر حاصل مي شود.

زخم يكي از علل اصلي مرگ و مير در سراسر جهان مي باشد، بطوريكه زخم هاي سوختگي چهارمين عامل مرگ و مير در سال 2004 بوده و ميزان شيوع آن بيشتر از سل و ايدزمي باشد. زخم هاي ديابتي در حال حاضر يكي از مهمترين اختلالات متابوليكي بدن است. ميزان شيوع اين بيماري همه گير نزديك به 3/8 % در سراسرجهان پيش بيني مي شود. اين آمار در سال 2035 به 8/8% افزايش پيدا مي كند. بر طبق آمار، درصد شيوع آن در كشورهاي درحال پيشرفت بيشتر است. زخم پاي ديابتي يكي از عوارض جدي است كه 15% افراد مبتلا به ديابت به اين اختلال دچار مي شوند. ديابت علاوه بر تاثيرمنفي بر سرعت بهبودي زخم منجر به افزايش خطر قطع عضو و مرگ و مير مي شود. يك مطالعه در دانشگاه علوم پزشكي تهران نشان داد كه 281 بيمار به خاطر زخم پاي ديابتي بستري شده اند كه از اين تعداد حدود %30 قطع عضو شدند. ميزان قطع عضو ناشي از بيماري ديابت دركشور ايران نسبت به كشورهاي ديگر بالاتر مي باشد. پانسمان ها با كمك به عوامل بهبود دهنده باعث افزايش سرعت ترميم زخم مي شوند. با اين حال پانسمان هاي سنتي رايج با تبخير آب، ترشحات زخم به درون پانسمان كشيده شده كه اين مواد لايه غير قابل نفوذ روي پانسمان تشكيل داده و از خيس شدن پانسمان جلوگيري مي كند. همچنين خشك شدن كامل پانسمان حين برداشتن باعث آسيب مجدد به بافت و ايجاد احساس درد مي شود. پانسمان هاي خشك باعث كاهش دماي در محل ترميم مي شوند كه باعث طولاني تر شدن روند التيام زخم مي گردد. ولي پانسمان هاي ايده آل با حفظ دماي مناسب و محيط مرطوب روند التيام زخم و تشكيل بافت جديد را تسريع مي بخشند. پانسمان ايده ال بايد بتواند يك محيط مرطوب را براي ترميم زخم ايجاد كند. همچنين بايد اين توانايي را داشته باشد كه ترشحات بيش از حد جذب كند و به راحتي و بدون ايجاد آسيب از روي سطح زخم برداشته شود. همچنين بايد داراي خواص زيست سازگار، زيست تخريب پذير ، آنتي باكتريال و توانايي القا و سرعت بخشيدن به التيام زخم را داشته باشد. كوركومين به دليل دارا بودن خواصي نظير زيست سازگاري ، آنتي باكتريايي و قابليت رگ زايي بسيار مورد توجه قرار گرفته است. با اين حال به دليل فراهمي زيستي پايين، ايجاد سميت در غلظت هاي بالا و نياز به رهايش كنترل شده، پتانسيل درماني آن به طور كامل محقق نشده است. حتي كابرد كوركومين به صورت نانو كپسول كوركومين با وجود بازدهي پايين و هزينه بالاي مواد و روش ساخت، نيز نتوانسته اين معضل را به طور كامل برطرف نمايد. بنابراين ساخت زخم پوش ايده ال براي كمك به درمان انواع زخم ها از جمله زخم هاي ديابتي، سوختگي، سرطاني و زخم بستر باعث جلوگيري از قطع عضو و در نهايت مرگ بيماران مي گردد. همچنين ساخت و ارزيابي زخم پوش هيدروژلي ايده آل با قابليت بار گذاري زياد و رهايش كنترل شده داروي گياهي كوركومين كه بتواند زمان ترميم زخم را كاهش و سرعت تشكيل اپيتليال مجدد را افزايش داده و از نظر اقتصادي نيز كاملا مقرون به صرفه باشد از مزايايي اين زخم پوش مي باشد.

مهندسي بافت، طراحي داربست براي بازسازي اعضا، بافت هاي آسيب ديده و از كار افتاده مي باشد. امروزه نياز مبرمي به تأمين اعضا و بافت‌هاي آسيب‌ديده يا از كار افتاده براي بيماران وجود دارد و ازآنجاكه اهداي عضو به تنهايي پاسخگوي اين نياز نيست، تكنيك¬هاي مهندسي بافت مطرح‌شده ‌است. درزمينه‌ي بافت استخوان نيز چنين نيازي حس مي‏شود چراكه سبك زندگي امروزي، تصادفات، چاقي و افزايش سن متوسط جامعه همگي از دلايلي هستند كه نياز به درمان آسيب‌هاي مفصلي و ارتوپديك را افزايش مي‏دهند. طبق آمار جهاني، سالانه حدود 15 ميليون شكستگي استخوان رخ مي‏دهد و تا حدود 10% از اين تعداد درنهايت منجر به شكستگي‏هاي جوش نخورده مي‏شود كه استفاده از گرافت¬ها و جايگزين¬هاي استخواني نيز به همين قسمت مرتبط مي‏شود. ويژگي بارز اين نوع شكستگي ها، فاصله زياد بين دو انتهاي استخوان شكسته شده است و چنين فاصله‏اي مانع از جوش خوردن طبيعي و ترميم استخوان مي‏شود. بنابراين بايستي با ايجاد يك پل و تكيه‏گاه موقت در بين دو انتهاي استخوان شكسته، زمينه را براي جوش خوردن و شكل‏گيري بافت استخوان جديد در اين ناحيه فراهم ساخت و تأمين همين پل و تكيه‏گاه موقت، يكي از اهداف اصلي مهندسي بافت استخوان است. مهندسي بافت استخوان به عنوان بستري نويد بخش در سال هاي اخير، راهكارهاي جديدي براي بازسازي و بهبود بافت هاي سخت آسيب ديده يا از دست رفته ارئه داده است و در نهايت منجر به تهيه بافت از منابع طبيعي يا سنتزي شده است. خصوصيات اصلي داربست هاي بافت استخوان ها، زيست سازگاري، زيست تخريب پذيري ، خواص مكانيكي، خواص سطحي و تخلخل مناسب مي باشد. تاكنون مواد مختلفي براي داربست ها و گرافتهاي استخواني مورد تحقيق و استفاده قرار گرفته است. با اين حال پليمر ها و سراميك ها به ترتيب بيشترين مطالعات را به خود اختصاص داده اند. اما ايده استفاده از كامپوزيت ها نيز همواره مطرح بوده است و به نتايج اميدوار كننده تري نيز منجر شده است، چرا كه بافت استخوان نيز خود يك كامپوزيت طبيعي است. محصولات كراتيني تحولي بزرگ در زمينه بيو مواد در جهان ايجاد نموده اند. كراتين با توجه به مزاياي زيست سازگاري ذاتي ، زيست تخريب پذيري ، فراواني طبيعي، خصوصيات ضدميكروبي و زيست سازگاري جهت ساخت داربست هاي مهندسي بافت استخوان بكار برده شده است. بنابراين ساخت داربست هاي متخلخل بر پايه كراتين و تنظيم سايز منافذ و ارتباط داخلي آن ها متناسب با سايز سلولهاي استخواني از نوآوري اين تحقيق مي باشد. در اين تحقيق، از روش الكتروريسي با شرايط بهينه و از كراتين به عنوان يك پليمر طبيعي آب دوست براي ساخت نانوداربست بكار برده شده است. به منظور طراحي نانو الياف براي بهينه كردن عملكرد و افزايش تكثير و تمايز سلول هاي استخواني از مواد زيست سازگار و زيست تخريب پذير شامل پليمر طبيعي (كراتين)، پليمر مصنوعي (پلي كاپرولاكتون) وذرات سراميكي (هيدروكسي آپاتيت ) به صورت كامپوزيت در اين طرح استفاده شده است. روش هاي زيادي براي ساخت داربست هاي مهندسي بافت از جمله ريخته گري محلول ،فرايند لايه چيني،جدايش فازي،خشك كردن امولسيوني، ايجاد فوم گازي و وجود دارد. از ميان روش هاي مذكور روش الكتروريسي جهت توليد داربست متخلخل به دليل مزايايي شامل: ارزان و راحت بودن روش ساخت، ايجاد درصد تخلخل و اندازه قطر تخلخل مناسب، ارتباط داخلي تخلخل ها با يگديگر، ايجاد تخلخل به طور يكنواخت و همگن در سراسر داربست و قابليت كنترل سايز منافذ انتخاب گرديد. سپس، مورفولوژي سطح، خواص مكانيكي، درصد تخلخل و سطح ويژه، آبدوستي و گروه هاي عاملي موجود در روي سطح نمونه ها مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج افزايش سطح ويژه و استحكام كششي داربست حاوي نانو ذرات هيدروكسي آپاتيت را نسبت به داربست بدون نانو ذرات نشان داد كه كه دليلي بر تسريع چسبندگي سلولي در آن ها مي باشد. در نهايت ، ميزان زيست تخريب پذيري و سميت نانوداربست با كشت سلول هاي استخواني بر روي سطح داربست مورد ارزيابي قرار گرفت كه هيچگونه سميتي مشاهده نشد. بنابراين با توجه به نتايج به دست آمده از اين تحقيق داربست كراتيني حاوي نانو ذرات هيدروكسي آپاتيت مي تواند گزينه مناسبي براي كاربرد درمهندسي بافت استخوان باشد.

در اين طرح پژوهشي از تكنيك مهندسي بافت به منظور ترميم و جايگزين عملكرد بافت‌ها و ارگان‌هاي آسيب ديده يا از بين رفته مورد استفاده قرار گرفت. در اين راستا، نانو داربست كامپوزيتي كراتين/ پلي كاپرولاكتون / نانو لوله‌هاي كربن با روش الكتروريسي براي كاربرد در مهندسي بافت استخوان ساخته شد. سپس تأثير نانو لوله‌هاي كربن بر خواص مكانيكي و رشد سلول‌هاي استخواني بر روي سطح نمونه‌ها مورد ارزيابي قرار گرفت. مورفولوژي سطح نانو داربست، خواص مكانيكي، درصد تخلخل و سطح ويژه، آبدوستي و گروه‌هاي عاملي موجود در روي سطح نمونه‌ها به ترتيب توسط ميكروسكوپ الكتروني (SEM)، آزمون استحكام كششي، آزمون BET، زاويه تماس و FTIR مورد بررسي قرار گرفت. درصد زنده‌ماني و چسبندگي سلول‌هاي استخواني بر روي سطح نانو داربست از روش ارزيابي فعاليت حياتي سلول (MTT) و ميكروسكوپ فلورسنت مشاهده گرديد. كاهش قطر نانو الياف در داربست‌هاي حاوي نانو لوله كربن نسبت به داربست‌هاي بدون نانو لوله كربن، باعث افزايش سطح ويژه و همچنين باعث افزايش درصد تخلخل مي‌باشد. بنابراين با توجه به نتايج اين پژوهش، نانو داربست حاوي نانو لوله‌هاي كربن ضمن ايجاد خواص مكانيكي مناسب، بستر مناسب براي رشد سلول‌هاي استخواني را نيز فراهم مي‌كند و براي مهندسي بافت استخوان گزينه‌اي مناسب مي‌باشد.

تشكيل قابل پيش بيني يك سطح مشترك بين ايمپلنت و استخوان، هدف درمان در زمينه دندانپزشكي ايمپلنت مي‌باشد. بدين منظور، كميت و كيفيت مناسبي از استخوان ضروري و حائز اهميت است. عليرغم آن كه امروزه ايمپلنت ها به طور گسترده اي مورد استفاده قرار مي گيرند و نرخ باقي ماندن آن ها در دهان نيز در حد بالايي قرار دارد اما كاربرد ايمپلنت هاي دنداني منجر به عوارض بسياري نيز مي شود. برخي از اين عوارض عبارتند از واكنش هاي بافت هاي نرم محيط اطراف ايمپلنت، موكوزيت و پري ايمپلنتيتس، و تخريب پيش رونده استخوان محيط اطراف ايمپلنت. اين دسته از واكنش ها ناشي از تغييرات پيشرفته التهابي در بافت هاي محيطي است بگونه اي كه موارد نامعمول در بافت هاي حول ايمپلنت مي تواند عامل اصلي عدم موفقيت ايمپلنت محسوب گردد. مشكلات استخواني حول ايمپلنت در صورتي كه هيچگونه درماني براي آن صورت نپذيرد، مي تواند منجر به شكست درمان ايمپلنت شود. تكنيك هاي بازسازي هدايت شده استخوان براي درمان ضايعات استخواني اطراف ايمپلنت مورد استفاده قرار مي گيرد. تكنيك‌هاي جراحي ومواد متعددي براي ايجاد ساختار مناسب استخوان براي حفظ ايمپلنت‌هاي دنداني به كار گرفته شده است شامل تقويت پيوند بلوك(block) ، بازسازي هدايت شده استخوان(GBR)، شكافتگي لبه (splitting)و استخوان سازي افتراقي افقي(distraction). امروزه استفاده از فلزاتي نظير تيتانيوم و آلياژهاي آن براي مقاصد كاشت در بدن انسان استفاده مي شود. ترميم استخوان اطراف ايمپلنت شامل يك آبشار از وقايع بيولوژيكي سلولي و خارج سلولي مي باشد كه در فصل مشترك استخوان-ايمپلنت با بازسازي استخوان انجام مي گيرد. در اين تحقيق، ذرات كيتوسان(Cs) حاوي پلاكت غني از فيبرين (Cs/L-PRF)با روش پلي ساكاريد/دارو ساخته شد. سپس با روش الكتروفورتيك(EPD) بر روي سطح آلياژ تيتانيوم Ti-13Zr-13Nb پوشش داده شد. در اين پروژه كاربرد L-PRF سبب افزايش سرعت بازسازي استخوان مي شود و با كاهش اندازه ذرات كيتوسان ويژگي هاي بهتري نظير افزايش توانايي جذب، پوشش و قابليت پيوند كه نتيجه افزايش سطح تماس ذرات مي باشد، حاصل مي گردد. بنابراين، Ti-13Nb-13Zr پوشش دهي شده با ذرات Cs/L-PRF مي تواند گزينه مناسبي جهت كاربرد در ايمپلنت ها دندانپزشكي و ارتوپدي براي تحريك استخوان سازي باشد.

به نام خدا چكيده اختراع ساخت نانواتوزوم هاي حاوي دارچين با پوشش كيتوسان جهت پيشگيري از سرماخوردگي سرماخوردگي يكي از رايج ترين بيماري هايي است كه مردم جهان به آن مبتلا مي شوند . سرماخوردگي معمولاً با خستگي، احساس سرما، عطسه و سردرد آغاز مي‌شود و با علائمي چون سرفه، گلودرد، آبريزش بيني و تب ادامه مي‌يابد و معمولاً هفت تا ده روز بعد برطرف مي‌شود ، همچنين در سرماخوردگي برخي علائم ممكن است تا سه هفته طول بكشد. بيش از دويست نوع ويروس عامل سرماخوردگي وجود دارد، با اين حال ، راينو ويروس‌ها (كه خود بيش از ۹۹ نوع مختلف شناخته‌شده هستند) متدوال‌ترين عامل اين بيماري مي باشند. ويروس‌هاي عامل بيماري مي‌توانند تا مدت زماني طولاني (براي راينو ويروس تا بيش از ۱۸ ساعت) در محيط زنده بمانند و ممكن است از دستان به چشمان و بيني كه محل عفونت هستند، منتقل شوند. سرماخوردگي عمدتاً بيني، سينوس‌ها (سينوزيت)، گلو (فارنژيت) و همچنين يك يا هر دو چشم را با التهاب ملتحمه تحت تأثير قرار مي‌دهد. با هر بار ابتلا به بيماري، بدن انسان پادتن مربوط به ويروس را توليد مي‌كند تا در آينده ديگر به آن مبتلا نشود، اما از آنجا كه بيش از دويست ويروس مختلف باعث سرماخوردگي مي‌شوند، با هر بار ابتلا بايد پادتن مختص آن ساخته شود و براي همين يك فرد در طول زندگي خود به طور متوسط ۵۰ بار (بزرگسالان دو تا پنج بار در سال و كودكان شش تا ده بار در سال) به سرماخوردگي مبتلا مي‌شود. همچنين به دليل همان دويست ويروس، ساختن واكسن سرماخوردگي مشكل و غيرممكن است مي باشد ، به طور كلي پيشگيري از بيماري آسان است، زيرا ويروس عامل بيماري مدت زمان محدودي را زنده مي‌مانند. ويروس سرماخوردگي اغلب به دو شكل منتقل مي‌شود، استنشاق يا بلعيدن ذرات موجود در هوا كه ويروس را دربردارند و يا تماس با مخاط بيني يا اشياي آلوده. بر اساس آمار سالانه ميلياردها نفر به سرما خوردگي و آلرژي هاي فصلي مبتلا مي شوند و اين آرامش و كيفيت زندگي آنها را به خطر مي اندارد . براي پيشگيري از سرماخوردگي بايد از ايجاد شرايط ايده آل براي رشد ويروس در بخش هايي از بدن كه بيشترين احتمال رشد و جذب آن را دارند و راه ورودي رايج براي ويروس محسوب مي شوند جلوگيري كرد. ا توجه به اينكه واكسن قطعي براي تمام انواع ويروس هاي سرماخوردگي ساخته نشده و داروهاي شيميايي موجود داراي اثرات جانبي در بدن مي باشند و تنها گذران دوران نقاهت را كمي آسان تر مي كنند ، لذا بهترين گزينه ، پيشگيري از ابتلا به بيماري و استفاده از دارو هاي گياهي مي باشد. دارچين با توجه به داشتن مواد موثر مختلف ، خاصيت آنتي اكسيداني ، طبع گرم و خاصيت ضد عفوني كنندگي اش گزينه مناسب و شايد بهترين انتخاب باشد. بنابراين براي كنترل رهايش موضعي و جلوگيري از اثرات جانبي احتمالي دارچين از حامل هاي ويزيكولي استفاده مي گردد. اتوزوم ها قابليت تغيير شكل بالايي داشته و در مقايسه با ليپوزوم ها مي توانند عامل هاي فعال را بطور موثرتري از طريق لايه ي سخت خارجي به لايه هاي عميق تر پوست منتقل كنند، حامل اتوزوم امكان انتقال درون سلولي موثر مولكول هاي آبدوست و آبگريز و نيز نفوذ پپتيد هاي آنتي بيوتيك را فراهم مي كند. مژك هاي بيني در مقياس ماكرو ، ميكرو و نانو و مايع مخاطي وظيفه پاكسازي محيط بيني را با تشخيص هر عامل خارجي به عهده دارند ، براي همين بايد ماندگاري دارو را در محيط بيني افزايش داد. كيتوسان با زيست سازگاري و زيست تخريب پذيري بالا مدت زمان بيشتري را در محيط بيني باقي مي ماند و شرايط را براي رهايش دارو ، از نانو اتوزوم ها فراهم مي كند. بنابرابن در اين طرح نانو اتوزوم هاي حاوي دارچين با پوشش كيتوسان جهت پيشگيري از سرماخوردگي ساخته شد. اين حامل اتوزومي حاوي دارچين براي آلرژي هاي فصلي نيز درماني بسيار موثر مي باشد. همچنين رهايش موضعي و كنترل شده دارو ، كاهش استفاده سيستمسك از دارو ، حضور طولاني مدت دارو در موضع و كاهش دفعات مصرف ، آسان و بدون درد بودن مصرف و مقرون به صرفه بودن از نظر اقتصادي از مزاياي آن مي باشد.

افسردگي در جامعه امروز يك بيماري جدي به شمار مي رود. اين بيماري يكي از شايع ترين بيماري هاي مزمن بوده و از هر 10 نفر بيمار سرپايي يك نفر به افسردگي اساسي مبتلا مي باشد.اين اختلال مي تواند به طور بارزي موجب افت عملكرد بيمار در همه زمينه هاي شغلي، روابط اجتماعي و خانوادگي و همچنين موجب عدم احساس لذت و فشار عاطفي و رواني شود.اكثر بيماران افسرده براي بهتر شدن نياز به درمان دارند.اگرچه تركيبات زيادي براي درمان افسردگي به كار مي رود ولي بيشتر اين داروها واكنش هاي ناخواسته ي متعددي شامل اثرات آنتي كلي نرژيك ، افت فشار خون وضعيتي و آريتمي ايجاد مي كنند. به هر حال هدف اصلي در طي درمان افسردگي به حد اكثر رساندن اثربخشي و حداقل كردن وقايع ناخوشايند در طي مراحل حاد استمرار وضعيت مطلوب و ثبات بيمار است. داروهاي ضد افسردگي در خانواده SSRI(مهاركننده‌هاي بازجذب سروتونين) از جمله داروهاي جديد در درمان افسردگي اساسي مي باشند كه معمولاً به عنوان خط اول درمان مورد استفاده قرار مي گيرند. سيتالوپرام از جمله داروهاي اين خانواده مي باشد كه با دوز 20 تا 60 ميلي گرم در روز مصرف مي شود، اما اين داروها داراي عوارض جانبي مانند تهوع، استفراغ، اختلال عملكرد جنسي، بي قراري و بي خوابي مي باشد. هر چند داروهاي زيادي در درمان بيماري هاي رواني در دسترس مي باشند اما بسياري از بيماران به حد كافي با مصرف اين داروها پاسخ درماني نداشته و از طرف ديگر قادر به تحمل عوارض مربوط به مصرف آنها نيستند. اين در حالي است كه داروهاي گياهي داراي عوارض كمتر بوده و امكان استفاده به تنهايي و يا به شكل مكمل در درمان اين بيماران را فراهم مي كند. داروهاي گياهي بسياري براي رفع اضطراب و افسردگي مورد استفاده قرار مي گيرند، در اين بين گياه لوندر (اسطوخودوس) به دليل دارا بودن خواصي نظير زيست سازگاري ، آنتي باكتريايي، قابليت درمان سر درد ، مشكلات خواب، افسردگي و اضطراب بيماران مورد توجه قرار گرفته است. اما فعاليت هاي بيولوژيكي و كاربردهاي درماني مي توانند با توجه به تركيبات زيست فعال و فيزيكو شيميايي بي ثبات به خطر بيافتند.ديگر مشكلات داروهاي گياهي به ويژه اسطوخودوس شكل ظاهري،طعم و طريقه مصرف آن مي باشد كه براي بسياري از بيماران مشكل ساز مي باشد و به دليل تهيه مشكل آن معمولا بيماران از مصرف شكل فعلي دارو امتناع مي ورزند. حال براي رفع اين مشكل و رهايش موضعي دارو وافزايش مدت زمان آزاد سازي دارو و اينكه دارو حداكثر تأثير خود را بر روي بيمار داشته باشد داروها را درون حامل هاي دارويي بار گذاري مي كنيم. اين حامل هاي دارويي اتوزوم نام دارند. اتوزوم ها وزيكول هاي چرب قابل انعطاف و نرمي كه به صورت قابل توجهي بر لايه ي اپيدرم پوست كه به عنوان فاكتور اصلي محدود كننده نفوذ داروئي مي باشد فائق مي آيند در نتيجه مي توانند داروها را درلايه هاي عميق تر پوست و درنهايت گردش خون سيستميك توزيع كنند. بنابراين ساخت اتوزوم هاي حاوي اسطوخودوس براي درمان افسردگي باعث جلوگيري از اثرات جانبي داروهاي ضدافسردگي مي گردد. همچنين رهايش موضعي و كنترل شده دارو ، كاهش استفاده‏ سيستميك از دارو ، حضور طولاني‏ مدت دارو بر سطح و كاهش دفعات مصرف، آسان و بدون درد بودن مصرف و مقرون به صرفه بودن از نظر اقتصادي از مزاياي اين حامل هاي دارويي مي باشد.

امروزه تانتالوم (Ta) به دليل خواص مكانيكي بسيار عالي با موفقيت در ايمپلنت هاي ارتوپدي و دندانپزشكي مورد استفاده قرار گرفته است. با اين حال، معايبي چون مقاومت خوردگي و سايشي و همچنين مدول الاستيك بسيار بالا كه باعث بروز پديده حفاظت تنشي بر روي استخوان در حال رشد مي¬گردد، مي¬باشد. يكي از راه هاي غلبه بر اين معايب پوشش دهي Ta با مواد بيوسراميكي است. اكسيداسيون الكتروليتي پلاسمايي (PEO) شيوه‌اي جديد براي اصلاح سطح با ايجاد پوششي سراميكي بر روي سطح فلزات مي-باشد. فرايند PEO علاوه بر بهبود مقاومت به سايش و خوردگي مي‌تواند ويژگي‌هاي كاربردي چون كاهش اصطكاك و مقاومت به حرارت را نيز ارائه دهد. نانو كامپوزيت زيركونيا(ZrO2)/سيليكا(SiO2)/تيتانيا (TiO2) با روش PEO بر روي سطح تانتالوم پوشش داده شد. پس از نانو پوشش¬دهي سراميكي بر روي سطح تانتالوم مورفولوژي، ميكرو ساختار، تركيبات فازي، آبدوستي، ميكروسختي، نانو سختي نمونه ها به ترتيب با FESEM ، XRD گريزينگ ، زاويه تماس، سختي سنجي و AFM ارزيابي ‌گرديد. زبري در ابعاد نانو(توسط آزمون AFM ثابت شد) منجربه ايجاد سطح به حجم بيشتر بر روي زيرلايه مي‌گردد كه به هم پيوستگي مكانيكي بين مواد كاشتني و استخوان را افزايش مي‌دهد. همچنين با بررسي نتايج آزمون خوردگي و طيف سنجي امپدانس الكتروشيميايي در محلول هنكس مشاهده گرديد كه تانتالوم پوشش داده شده با نانو پوشش سراميكي نسبت به تانتالوم بدون پوشش داراي مقاومت به خوردگي و زيست سازگاري بيشتري مي‌باشد.

زخم يكي از علل اصلي مرگ و مير در سراسر جهان مي باشد، بطوريكه زخم هاي سوختگي چهارمين عامل مرگ و مير در سال 2004 بوده و ميزان شيوع آن بيشتر از سل و ايدزمي باشد. همچنين زخم هاي ديابتي در حال حاضر يكي از مهمترين اختلالات متابوليكي بدن است كه ميزان شيوع اين بيماري همه گير نزديك به 3/8 % در سراسرجهان پيش بيني مي شود. ديابت علاوه بر تاثيرمنفي بر سرعت بهبودي زخم منجر به افزايش خطر قطع عضو و مرگ و مير مي شود. پس، پانسمان ايده ال بايد بتواند يك محيط مرطوب را براي ترميم زخم ايجاد كند. همچنين بايد اين توانايي را داشته باشد كه ترشحات بيش از حد زخم جذب كند و به راحتي و بدون ايجاد آسيب از روي سطح زخم برداشته شود. همچنين بايد داراي خواص زيست سازگار، زيست تخريب پذير ، آنتي باكتريال و توانايي القا و سرعت بخشيدن به التيام زخم را داشته باشد. بنابراين هدف از اين طرح، ساخت زخم پوش هيدروژلي آلژينات/ كيتوسان/ آلوورا براي درمان انواع زخم ها از جمله زخم هاي ديابتي، سوختگي، سرطاني و زخم بستر مي باشد. زخم پوش هيدروژلي ساخته شده با قابليت بار گذاري زياد و رهايش كنترل شده تتراسايكلين زمان ترميم زخم را كاهش و سرعت تشكيل اپيتليال مجدد را افزايش مي دهد و از نظر اقتصادي نيز كاملا مقرون به صرفه مي باشد.

بطور كلي آرتريت يك بيماري تخريب كننده مفاصل بوده كه در ميان افراد مسن شايع است و باعث تخريب پيشرونده مفاصل مي¬شود. استئوآرتريت يا OA يك بيماري از كل مفصل سينوويال است و بر استخوان زيرين، سينوويوم، منيسك، رباط‌ها /تاندون‌ها و غضروف مفصلي تاثير مي¬گذارد. شايع ترين مفصل درگير نيز، مفصل زانو است. متاسفانه تاكنون درمان قطعي و مؤثري براي استئوآرتريت شناسايي نشده است. درمان‌هاي فعلي كه عمدتاً مبتني بر كاهش درد و التهاب هستند، اثرات محدود و كوتاه‌ مدتي در كنترل علائم و بهبود كيفيت زندگي بيمار دارند. روش‌هاي درماني جديد، باتوجه به ظرفيت محدود ترميم خودبخودي غضروف مفصلي، رويكردي به سمت ترميم غضروف دارند. در اين تحقيق زنجبيل به عنوان داروي تسكين دهنده درد آرتروز در نانوكپسول هيالورونيك اسيد حاوي زنجبيل با پوشش كيتوسان به منظور تزريق داخل مفصلي بارگذاري شد. نانو كپسول‌هاي هيالورونيك اسيد حاوي زنجبيل با استفاده از روش ميكروامولسيون ساخته شدند.